E-Księgarnia
„Tylko jedno Ci piszę: służ Bogu i bądź Polakiem” – pisał Jan Sałapatek „Orzeł” 5 października 1954 r. do przyjaciela, Kazimierza Cebulaka. A przynajmniej był przekonany, że to wciąż przyjaciel. Nie miał pojęcia, że Cebulak został już zwerbowany przez UB. Listy szybko trafiały na biurka funkcjonariuszy bezpieki, którzy od lat pracowali nad aresztowaniem nieuchwytnego partyzanta.
Było już po śmierci Stalina, ale stalinowski terror w zniewolonej Polsce funkcjonował na pełnych obrotach. Na południu kraju postać Jana Sałapatka była otoczona legendą człowieka, który wbrew totalitarnej rzeczywistości stawia opór i wciąż pozostaje poza zasięgiem komunistycznej bezpieki. Nie przypadkiem w pierwszej połowie lat 50. XX wieku stawał się on jednoznacznie pozytywnym bohaterem nawet dziecięcej wyobraźni. Po wielu latach pochodzący z Bieńkówki krakowski kapelan środowisk niepodległościowych o. Jerzy Pająk będzie wspominał, że sam jako dziecko bawił się razem z przyjaciółmi „w Sałapatka”...