Instytut Pamięci Narodowej Uroczystości pogrzebowe ppor. Mieczysława Kozłowskiego, partyzanta podziemia antykomunistycznego - Aktualności -

przesuń wstecz zdjęcia

przesuń dalej zdjecia

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Mieczysław Kozłowski został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Przed mszą świętą w kościele św. Jakuba wicewojewoda małopolski Zbigniew Starzec przekazał odznaczenie Marcie Dziedzic, wnuczce siostry ppor. Kozłowskiego.

Dyrektor Oddziału IPN w Krakowie dr hab. Filip Musiał odczytał list skierowany przez prezesa Instytutu dr. Jarosława Szarka. „Składamy do grobu szczątki podporucznika Mieczysława Kozłowskiego. W ten sposób państwo polskie wypełnia swoją powinność wobec żołnierza, który walczył i oddał życie za niepodległą Rzeczpospolitą. (...) Prawie 50 lat musieli Polacy znosić sowieckie zniewolenie. Prawie pół wieku musieliśmy walczyć o odzyskanie suwerenności. Ponad 73 lata rodzina Mieczysława Kozłowskiego czekała, by godnie pochować w jego rodzinnych Rzykach legendarnego dowódcę partyzanckiego. Dziś wreszcie nastał ten dzień” – napisał prezes IPN.

Po nabożeństwie na cmentarzu parafialnym odbyła się uroczystość pogrzebowa z asystą wojskową.

Mieczysław Kozłowski (1923-1947)

Pochodził z Rzyk w powiecie wadowickim. W 1940 r. związał się z Tajną Organizacją Niepodległościową. Wywieziony przez Niemców na roboty przymusowe, został następnie aresztowany, ale zdołał uciec z transportu, unikając postawienia przez sądem doraźnym w Wiedniu. Po powrocie w rodzinne strony wstąpił do Oddziału Partyzanckiego „Orzeł Biały” NOW-AK. Odniósł rany w walkach z Niemcami o Maków Podhalański, prowadzonych przez Oddział Partyzancki „Surowiec” (Oddział Rozpoznawczy 23 Dywzji Piechoty AK) oraz Armię Czerwoną. Zagrożony aresztowaniem przez NKWD uciekł z sowieckiego szpitala polowego i wrócił do konspiracji. Utworzył oddział, którym jako „Żbik” dowodził do października 1945 r. Ujawnił się jako żołnierz Oddziału Partyzanckiego „Surowiec” AK. Nękany przez bezpiekę ponownie nawiązał kontakt z NOW-NZW i w lutym 1946 r. przyjął pseudonim „Bunt”, stając na czele oddziału partyzanckiego „Błysk”, który wkrótce wszedł w stryktury Armii Polskiej w Kraju.

22 siernnia 1946 r. wpadł w zasadzkę zorganizowaną w Świdnicy na Dolnym Śląsku przez wadowicki Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego. 4 grudnia 1946 r. Wojskowy Sąd Rejonowy w Krakowie, na sesji wyjazdowej w Wadowicach, skazał go na karę śmierci. Został zamordowany w więzieniu Montelupich w Krakowie 17 stycznia 1947 r. Ciało pogrzebano potajemnie na cmentarzu Rakowickim. Szczątki odnaleziono w 2018 r. podczas prac Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN.

• Mieczysław Kozłowski (1923-1947). Więcej informacji
• Krakowski IPN zidentyfikował szczątki 13 Żołnierzy Wyklętych