Nawigacja

Aktualności

W Rabce-Zdroju odbyły się uroczystości pogrzebowe Wojciecha Frodymy, partyzanta zgrupowania „Ognia”

7 lipca 2020 r. na cmentarzu komunalnym w Rabce-Zdroju pochowaliśmy szczątki Żołnierza Wyklętego, Wojciecha Frodymy ps. „Mucha”, odnalezione na cmentarzu Rakowickim w Krakowie podczas prac ekshumacyjnych w 2018 r.

W uroczystościach w kościele św. Marii Magdaleny oraz na cmentarzu komunalnym uczestniczył prezes IPN dr Jarosław Szarek, który w swoim wystąpieniu podkreślał ciągłość zmagań wielu pokoleń Polaków o wolność ojczyzny oraz sukces, jakim się one zakończyły. Współgospodarzem uroczystości był Leszek Świder, burmistrz Rabka-Zdrój Miasto Dzieci Świata. Przed mszą świętą wicewojewoda małopolski Zbigniew Starzec przekazał córce Wojciecha Frodymy, Marii, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany pośmiertnie jej ojcu przez Prezydenta RP. Z kolei na cmentarzu, po złożeniu szczątków do grobu, prezes IPN wręczył rodzinie Żołnierza Wyklętego symboliczną partyzancką rogatywkę oraz portret partyzanta.

Pogrzeb Wojciecha Frodymy – żołnierza Zgrupowania Partyzanckiego „Błyskawica”, dowodzonego przez Józefa Kurasia „Ognia” – miał charakter państwowy. Uroczystości współorganizowali wojewoda małopolski, Oddział IPN w Krakowie, który reprezentowali m.in. dyrektor dr hab. Filip Musiał i jego zastępca Cecylia Radoń, a także burmistrz Rabki-Zdroju.

Wojciech Frodyma ps. „Mucha” (1916-1947)

Urodził się 24 kwietnia 1916 r. w Mytarzu w powiecie jasielskim. Był synem Kazimierza i Marii z d. Marchewka. Przed wojną pracował jako ślusarz. Odbył służbę wojskową w 54. Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Tarnopolu. Zmobilizowany w 1939 r., w szeregach 16. Pułku Ułanów Wielkopolskich brał udział w walkach z Niemcami pod Warszawą. Trafił do niewoli, a następnie – jako robotnik przymusowy – pracował na terytorium dawnej Austrii. Po powrocie do Polski założył rodzinę.

W 1945 r. wstąpił do milicji, ale już we wrześniu 1946 r. porzucił służbę w komunistycznej formacji i dołączył do Zgrupowania Partyzanckiego „Błyskawica” Józefa Kurasia „Ognia”. Przydzielono go do 4. kompanii. Przyjął pseudonim „Bierut”, zmieniony później na „Mucha”. Na przełomie września i października został przeniesiony do 3. kompanii zgrupowania, działającej w okolicach Rabki. Uczestniczył m.in. w rozbrojeniu tamtejszego posterunku MO.

Do aresztu trafił po walce z oddziałem KBW w Bielance koło Raby Wyżnej. 4 stycznia 1947 r. Wojskowy Sąd Rejonowy w Krakowie skazał go na karę śmierci. Zginął rozstrzelany w zbiorowej egzekucji 17 stycznia 1947 r., w więzieniu przy ul. Montelupich. Ciało pogrzebano potajemnie na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1996 r. został zrehabilitowany. Jego szczątki odnaleziono w 2018 r. podczas prac Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN.

do góry