78. rocznica zrzucenia cichociemnych w Wierzbnie

22 maja 2020 r. w Wierzbnie koło Proszowic odbyła się patriotyczna uroczystość w 78. rocznicę zrzucenia cichociemnych, m.in. ostatniego dowódcy AK gen. Leopolda Okulickiego „Niedźwiadka”. Zastępca dyrektora Oddziału IPN w Krakowie Cecylia Radoń i wicewojewoda małopolski Ryszard Pagacz złożyli kwiaty pod pomnikiem.

Wśród zebranych były m.in. bratanica gen. Okulickiego Irena Okulicka-Kaczmarek oraz Jadwiga Martyna, córka kpt. Józefa Ostafina, działacza Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, zamordowanego w 1947 r. z wyroku komunistycznego sądu.

Uroczystość zorganizowała Małgorzata Janiec, prezes Zarządu Obszaru Południowego Zrzeszenia WiN w Krakowie. Obecni byli także przedstawiciele Światowego Związku Żołnierzy AK oraz Kazimierz Marciński, który zaprosił wszystkich do izby pamięci gen. Okulickiego, urządzonej w pobliskiej Szarbi, w prywatnym gospodarstwie, gdzie ostatni dowódca AK przebywał w dniach 22-24 maja 1944 r. Wśród zbiorów jest m.in. fotografia domu, w którym gościł.

Leopold Okulicki (1898-1946) urodził się w Okulicach koło Bochni. Od 1913 r. należał do Związku Strzeleckiego, w czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich i wojsku austriackim. Potem jako żołnierz Wojska Polskiego walczył z wojskami ukraińskimi (1918-1919) i bolszewickimi (1919-1920). W kolejnych latach był m.in wykładowcą w Rembertowie (Centrum Wyszkolenia Piechoty), szefem sztabu 13. Dywizji Piechoty, szefem Wydziału Wschód III Oddziału Sztabu Głównego (1936-1939).

W czasie kampanii wrześniowej bronił Warszawy, od października 1939 r. był dowódcą wojewódzkim Służby Zwycięstwu Polski, a od 1940 r. komendantem ZWZ (najpierw okręgu łódzkiego, następnie terenów okupowanych przez ZSRR). Aresztowany przez NKWD, przetrzymywany w Moskwie, został zwolniony z więzienia na mocy układu Sikorski – Majski.

W latach 1941-1942 był szefem sztabu Armii Polskiej w Związku Sowieckim. Od maja 1944 r. działał w kraju jako cichociemny. Został wkrótce p.o. szefem sztabu KG AK, a następnie dowódcą sił zbrojnych w kraju. W styczniu 1945 r. wydał rozkaz o rozwiązaniu AK, a w marcu został aresztowany przez NKWD i wraz z 15 innymi przywódcami polskiego podziemia wywieziony do Moskwy. W pokazowym „procesie szesnastu” skazano go na 10 lat więzienia, w którym prawdopodobnie został zamordowany.