Gen. Sikorski urodził się 20 maja 1881 r. w Tuszowie Narodowym (pow. mielecki). 28 września 1939 r. został dowódcą tworzonych we Francji polskich oddziałów, dwa dni później stanął na czele rządu na uchodźstwie, a w listopadzie objął stanowisko Naczelnego Wodza. Po napaści Niemiec na ZSRS, mimo konfliktu polsko-sowieckiego, dążył do zawarcia ze Stalinem antyniemieckiego sojuszu. 30 lipca 1941 r. podpisał układ z sowieckim ambasadorem Iwanem Majskim. Dzięki temu Polacy więzieni w nieludzkich warunkach w wielu miejscach Związku Sowieckiego mieli możliwość wstępowania do formowanej armii polskiej.
Wobec niechęci Sowietów do współpracy, polityczne plany Sikorskiego wkrótce legły w gruzach, a armia Andersa nie poszła walczyć na froncie wschodnim, lecz została ewakuowana do Iraku. Razem z nią z sowieckiego piekła wyrwały się dziesiątki tysięcy polskich cywilów, w tym dzieci. Gdy Niemcy ogłosili odkrycie masowych grobów polskich jeńców wojennych w Katyniu, stosunki dyplomatyczne z Kremlem zostały zerwane.
4 lipca 1943 r. gen. Sikorski zginął w katastrofie lotniczej pod Gibraltarem. Ponieważ dokumenty brytyjskiej komisji, która badała sprawę pozostają wciąż utajnione, pojawiają się spekulacje o zamachu na polskiego premiera, za którym mieliby stać Brytyjczycy, Niemcy, Sowieci lub polskie środowiska niechętne Sikorskiemu. Szczątki generała zostały sprowadzone do Polski i pochowane w podziemiach katedry wawelskiej.