Polska i Węgry w czasie II wojny światowej znajdowały się formalnie w przeciwstawnych koalicjach. Trudno byłoby jednak znaleźć państwo, które bardziej niż Węgry prowadziłoby sprzyjającą Polsce politykę. Nad Dunajem znalazło schronienie kilkadziesiąt tysięcy polskich uchodźców i wojskowych, z których większość, za cichą zgodą władz węgierskich, przedostała się do odtwarzanej armii polskiej.
Tych, którzy pozostali, Bratankowie otoczyli opieką, a Węgry stały się najważniejszym ośrodkiem polskiej konspiracji poza krajem, głównym punktem cywilnej i wojskowej łączności między Polskim Państwem Podziemnym i władzami RP na uchodźstwie. Liczne jawne instytucje organizowały dla Polaków na Węgrzech życie społeczne, kulturalne i religijne, opiekę zdrowotną oraz oświatę.