26 czerwca 1942 r. przy torach kolejowych obok stacji Kraków Płaszów powieszono kolejarzy, a egzekucja była niemieckim odwetem za wykolejenie pociągu wojskowego. Do jej wykonania Niemcy zmusili oddział żydowskiej policji porządkowej Jüdischer Ordnungsdienst. Okupantom chodziło o zastraszenie Polaków i podburzenie ich przeciwko Żydom, jako bezpośrednim wykonawcom egzekucji.
Niemiecki terror w Krakowie nasilił się zwłaszcza jesienią 1943 r., gdy generalny gubernator, niemiecki zbrodniarz Hans Frank podpisał rozporządzenie o tzw. sądach doraźnych. Od tego momentu co kilka tygodni na ulicach Krakowa odbywały się publiczne egzekucje zakładników.