Święto Wojska Polskiego w Krakowie

15 sierpnia 2023 r. z udziałem m.in. wojska, przedstawicieli władz państwowych i lokalnych oraz mieszkańcami Krakowa odbyły się uroczyste obchody Święta Wojska Polskiego. Wydarzenia rozpoczęły się mszą świętą w katedrze na Wawelu. Następnie na pl. Jana Matejki nastąpiło uroczyste podniesienie flagi państwowej, odśpiewanie hymnu oraz Apel Pamięci wraz z salwą honorową.
Po przemówieniach nadano odznaczenia państwowe m.in. honorujące osoby zaangażowane w działalność solidarnościową, budowanie świadomości historycznej i obywatelskiej, działalność społeczną i samorządową oraz pomoc uchodźcom.

Instytut Pamięci Narodowej reprezentował dr hab. Filip Musiał, dyrektor Oddziału IPN w Krakowie, który złożył kwiaty pod Grobem Nieznanego Żołnierza.

Uroczystości zakończyła defilada z udziałem jednostek wojskowych Garnizonu Kraków i Garnizonu Kraków-Balice, w której wzięły udział m.in. sztandary Policji, Szkoły Aspirantów, Straży Miejskiej, Lasów Państwowych, Służby Więziennej czy Izby Skarbowej.

Święto Wojska Polskiego

Zostało ustanowione w 1923 r. na pamiątkę zwycięstwa nad bolszewikami pod Warszawą trzy lata wcześniej. W 1950 r. władze komunistyczne zmieniły datę święta na 12 października (Dzień Wojska Polskiego obchodzono odtąd w rocznicę bitwy pod Lenino z 1943 r.). W 1992 r. 15 sierpnia ponownie stał się dniem, w którym honoruje się tradycje polskiego oręża.

Bitwa Warszawska

12 sierpnia 1920 r. wojska bolszewickie stanęły u wrót Warszawy. Na linii Wisły miało dojść do decydującego starcia. Przygotowany przez polskie dowództwo plan obrony Warszawy wymagał powstrzymania trzykrotnie silniejszych wojsk wroga do czasu kontruderzenia sił skoncentrowanych pod dowództwem Piłsudskiego nad Wieprzem. Z braku silnych odwodów rzucono do walki młodzież gimnazjalną i studencką, której za całe wyszkolenie wojskowe musiał czasem wystarczyć błyskawiczny kurs obsługi karabinu.

Oddziały obrony stolicy wypełniły zadanie i powstrzymały atak wroga. 15 sierpnia 1920 r. pod Radzyminem bolszewickie siły zostały odparte. Z kolei wojska gen. Władysława Sikorskiego powstrzymały wroga pod Płockiem i Modlinem. 16 sierpnia znad Wieprza ruszyło natarcie grupy uderzeniowej Piłsudskiego, które dzięki zaskoczeniu zmusiło siły bolszewickie do panicznej ucieczki.

Bitwa okazała się wielkim zwycięstwem, odwracając losy całej wojny. Dla wielu tak wielkim i nadzwyczajnym, że nazwana została „cudem nad Wisłą”, również dzięki wierze w szczególną troskę Matki Boskiej nad walczącymi wojskami polskimi, w przypadające tego dnia święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Armia Czerwona poniosła jedną z największych w swych dziejach klęsk.