E-Księgarnia
Tego dnia 1942 r. Niemcy rozpoczęli likwidację getta w Kielcach. Do 24 sierpnia do obozu zagłady w Treblince wywieziono ok. 20 tys. Żydów. Ponad 1500 osób zginęło w tym czasie na ulicach miasta.
Getto zostało utworzone wiosną 1941 r. zarządzeniem Stadthauptmana Kielc Hansa Dreschela. Getto składało się z dwóch części. Część duża wyznaczona była ulicami Orlą, Piotrkowską, Starozagnańską, Pocieszki i Radomską. Małym gettem nazywano obszar pomiędzy placem św. Wojciecha, a częścią ulicy Bodzentyńskiej. Stronę „aryjską” od getta oddzielały zasieki z drutu kolczastego. Wszystkich Żydów wysiedlono z ich mieszkań, ograbiono z majątków i wszelkich posiadłości. Prawie 30.000 ludzi skoncentrowano w 500 domach. Oficjalna racja żywnościowa wynosiła 130 gramów chleba na dwa dni dla jednej osoby. W ciągu jednego roku z głodu, chorób i wycieńczenia zmarło 6000 osób. Wszystkich mieszkańców obowiązywał nakaz pracy. Niemcy przeprowadzali masowe egzekucje i wywózkę do obozów koncentracyjnych. Żydów zabijano na ulicach, w więzieniu przy ul. Zamkowej oraz na terenie cmentarza żydowskiego na Pakoszu. Pomiędzy Silnicą, a ul. Nowy Świat utworzono drugi prowizoryczny cmentarz.
Z kieleckiego getta do czasu zakończenia II wojny światowej ocalało 400 osób.