E-Księgarnia
– Marian Chodacki był człowiekiem, który przez całą pierwszą połowę XX wieku, aż do śmierci na emigracji, niósł wolną i niepodległą Polskę w swoim sercu. Najpierw jako konspirator niepodległościowy, następnie jako żołnierz z krwi i kości, bohater pola walki z bolszewikami, odznaczony Srebrnym Krzyżem Virtuti Militari i trzykrotnie Krzyżem Walecznych. [...] Był skutecznym, broniącym racji państwa polskiego dyplomatą. [...] Dziś wspominamy go przede wszystkim jako bohatera cichego frontu II wojny światowej. Genialnego analityka, który był zawsze dwa kroki przed przyszłością – powiedział w swoim wystąpieniu prezes IPN.
W Muzeum Okręgowym w Nowym Sączu zaproszeni goście wysłuchali dyskusji historyków na temat działalności ppłk. Chodackiego oraz obejrzeli krótki film biograficzny produkcji IPN. Uroczystości zorganizowali: Instytut Pamięci Narodowej, Służba Wywiadu Wojskowego, Miasto Nowy Sącz i Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu.
Wśród obecnych byli m.in. szef Służby Wywiadu Wojskowego gen. Marek Łapiński, prezydent Nowego Sącza Ludomir Handzel, dyrektor Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu Robert Ślusarek, dyrektor I LO w Nowym Sączu Jacek Tomasik, ponadto liczni przedstawiciele IPN – z Krakowa dr hab. Filip Musiał (dyrektor oddziału) i dr Maciej Korkuć (naczelnik Oddziałowego Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa) oraz dyrektor Oddziału IPN w Warszawie dr Tomasz Łabuszewski, dyrektor Oddziału IPN w Szczecinie Krzysztof Męciński, zastępca dyrektora Biura Kadr IPN dr Paweł Skubisz, a także biograf ppłk. Chodackiego dr hab. Dominik Smyrgała, wykładowca Akademii Sztuki Wojennej.
Rano przed odsłonięciem tablicy prezes IPN wraz z szefem SWW i przedstawicielami krakowskiego IPN złożyli kwiaty na grobie matki Mariana Chodackiego – Marii.
Podpułkownik Marian Chodacki (1898-1975)
Urodził się w Nowym Sączu. Był uczniem szkoły, na gmachu której odsłonięta zostanie tablica. Walczył w Legionach Polskich w czasie I wojny światowej i w wojnie polsko-bolszewickiej. W odrodzonej Rzeczpospolitej był oficerem Oddziału II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego (wywiad i kontrwywiad wojskowy), dyplomatą, attaché wojskowym w Finlandii, komisarzem generalnym WP w Wolnym Mieście Gdańsku.
W czasie II wojny światowej kierował Samodzielna Ekspozytura Wywiadowcza „Estezet”. Po wojnie był dyrektorem Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce. Zmarł w Nowym Jorku.