E-KsięgarniaW dniu 23 sierpnia 2022 roku Oddziałowa Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Krakowie skierowała do Wojskowego Sądu Okręgowego w Warszawie akt oskarżenia przeciwko byłym prokuratorom Wojskowej Prokuratury Garnizonowej w Krakowie Jerzemu Ch. i Markowi G., a także byłemu sędziemu Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego Januszowi S.
Wskazanym osobom zarzucono, że w okresie od kwietnia do czerwca 1982 roku w Krakowie przekroczyli swoje uprawnienia w ten sposób, iż wydali postanowienia o zastosowaniu, a następnie utrzymaniu w mocy tymczasowego aresztowania wobec Zbigniewa B., Pawła Z. i Andrzeja W., przypisując im sporządzanie i przechowywanie pism zawierających fałszywe wiadomości mogące wywołać niepokój publiczny lub rozruchy, podczas gdy działania pokrzywdzonych nie stanowiły przestępstwa.
W śledztwie ustalono, iż pokrzywdzeni, będący wówczas uczniami IV klasy Technikum Elektrycznego w Oświęcimiu, zostali w dniu 24 kwietnia 1982 roku zatrzymani przez funkcjonariuszy MO w związku z tym, że na terenie miasta, z samochodu Fiat 126p, rozrzucali ulotki o treści zawierającej „nieprawdziwe” zarzuty dotyczące działalności prasy i TVP. Ulotki te miały narazić wskazane media „na utratę zaufania niezbędnego do prowadzenia działalności informacyjnej”.
Zatrzymani uczniowie zostali następnie tymczasowo aresztowani na mocy decyzji prokuratora Wojskowej Prokuratury Garnizonowej w Krakowie. Pomimo składania środków zaskarżenia, taki środek izolacyjny był utrzymywany w mocy na podstawie decyzji kolejnego prokuratora, a później sędziego Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego.
Przeprowadzone w tej sprawie postępowanie przygotowawcze przez Oddziałową Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Krakowie dostarczyło podstaw do przyjęcia, że działalność prowadzona przez pokrzywdzonych w okresie obowiązywania stanu wojennego w Polsce nie stanowiła przestępstw, również w świetle przepisów prawa PRL.
Sporządzone i rozpowszechnione ulotki o treści „Bojkot prasy trwa, nadal TVP kłamie…”, stanowiły wyłącznie wyraz sprzeciwu pokrzywdzonych wobec sytuacji panującej w kraju w okresie obowiązywania stanu wojennego, a w szczególności propagandy prowadzonej przez państwowe media, nie zawierały natomiast nieprawdziwych informacji i nie nawoływały do niepokojów publicznych i rozruchów.
Stosowanie zatem wobec pokrzywdzonych środków zapobiegawczych w postaci tymczasowych aresztowań były aktami bezprawia i represji.
Naczelnik
Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni
przeciwko Narodowi Polskiemu w Krakowie
prok. Waldemar Szwiec
Kraków, dnia 24 sierpnia 2022 roku