Nawigacja

Aktualności

Władysław Migdał ps. „Ordon” (1925-1948)

Partyzant Narodowych Sił Zbrojnych

  • Władysław Migdał ps. „Ordon” (1925-1948)
    Władysław Migdał ps. „Ordon” (1925-1948)

Urodził się 6 grudnia 1925 r. w Kłaju w powiecie bocheńskim. Był synem Stanisława i Anny z d. Mięso. Ukończył 7 klas szkoły powszechnej i rozpoczął naukę w gimnazjum, którą jednak po roku musiał przerwać z uwagi na wybuch wojny. W 1940 r. został przymusowo skierowany do pracy w miejscowym tartaku, a następnie wysłano go do tartaku w Wygodzie, w dawnym woj. stanisławowskim. Stamtąd w 1944 r. uciekł w rodzinne strony i zaczął się ukrywać.

Na przełomie 1944 i 1945 r. nawiązał kontakt z miejscową placówką NSZ, w której pełnił funkcję strzelca. Po przejściu frontu wstąpił do MO. Utrzymywał jednak kontakt z konspiracją, przekazując informację o nastrojach w milicji i akcjach przeciw partyzantom.

15 października 1946 r. zdezerterował i trafił do oddziału NSZ kpt. Jana Dubaniowskiego „Salwy”. Tam otrzymał pseudonim „Mit”. Brał udział w wykonywaniu wyroków śmierci na członkach PPR oraz w innych akcjach oddziału aż do chwili ogłoszenia amnestii. 17 marca 1947 r. ujawnił się w PUBP w Bochni. Powrócił do działań konspiracyjnych latem 1947 r., ponownie wchodząc w skład oddziału „Salwy”, a później grupy Eugeniusza Gałata „Wiktora”. Posługiwał się wówczas pseudonimem „Ordon”.

Został aresztowany podczas obławy UB w nocy z 6 na 7 grudnia 1947 r. Skazany na śmierć wyrokiem WSR w Krakowie z 4 marca 1948 r., został zamordowano 11 maja 1948 r. na dziedzińcu więzienia przy ul. Montelupich w Krakowie. Szczątki Władysława Migdała zostały odnalezione podczas prac poszukiwawczych IPN na cmentarzu Rakowickim w Krakowie w październiku 2019 r.

do góry